Volgens een nieuw rapport van Bloomberg New Energy Finance (BNEF) zal het beperken van de opwarming van de aarde in overeenstemming met het Akkoord van Parijs vereisen dat er tegen 2050 16 miljard ton CO2dioxide (tCO2e) uit de atmosfeer wordt verwijderd. Deze gigantische onderneming benadrukt de uitdagingen en kansen voor opkomende technologieën in de vrijwillige CO2markt.
Het Akkoord van Parijs en het Net Zero Scenario
In 2015 hebben wereldleiders zich gecommitteerd aan het beperken van de temperatuurstijging tot onder de 2 graden Celsius, bij voorkeur mikken ze op een stijging van 1,5 graden boven pre-industriële niveaus. Huidige trends tonen aan dat de temperaturen al met 1-1,2 graden zijn gestegen, en wetenschappers waarschuwen dat de drempel van 1,5 graden binnen enkele jaren overschreden zou kunnen worden.
Het rapport van BNEF schetst het Net Zero Scenario (NZS), dat erop gericht is de mondiale temperatuurstijging te beperken tot 1,75 graden Celsius tegen 2100. Dit scenario vereist een uitgebreide inzet van CO2afvang en -opslag (CCS) en geavanceerde CO2dioxideverwijdering (CDR)-technologieën, met een totale reductie van 160 miljard tCO2e van 2024 tot 2050.
CO2afvang en -opslag: De Belangrijkste Speler
Oktavia Catsaros, communicatiedirecteur bij BNEF, legde uit dat 90% van de noodzakelijke CO2-reducties zal komen van het afvangen van emissies bij de bron, terwijl de resterende 10% betrekking zal hebben op directe verwijdering uit de atmosfeer. Ondanks recente vooruitgangen hebben huidige technologieën voor CO2verwijdering slechts ongeveer 0,1 miljoen ton CO2 kunnen vastleggen, met vooruitlopende aankopen van 4,5 miljoen ton.
De Kosten van Inactiviteit
Zonder deze emissiereducties ligt de wereld op koers voor een temperatuurstijging van 1,9 graden tegen 2050. Het rapport waarschuwt dat het niet opschalen van decarbonisatietechnologieën, zoals groene waterstof of bio-energie, rampzalige gevolgen kan hebben.
Alternatieve Scenario's en Economische Implicaties
BNEF presenteert ook een Energy Transition Scenario (ETS), dat uitsluitend vertrouwt op historische efficiëntietrends en momenteel economisch levensvatbare schone energietechnologieën. Dit scenario zou resulteren in een stijging van 2,6 graden Celsius boven pre-industriële niveaus tegen 2100, wat de noodzaak van CCS en CDR’s benadrukt om klimaatdoelen te bereiken.
Het NZS-scenario, dat naar schatting $215 biljoen zal kosten, is slechts 19% duurder dan het ETS-scenario, wat suggereert dat de extra investering de moeite waard is om volledige decarbonisatie tegen 2050 te bereiken.
Versnelling van de Energietransitie
Het tempo van de inzet van schone technologieën en kapitaalinvesteringen heeft recordniveaus bereikt, maar de emissies blijven hardnekkig hoog. BNEF stelt dat het bereiken van CO2neutraliteit tegen het midden van de eeuw een uitdagend maar haalbaar doel is, mits er een snelle opschaling van hernieuwbare energiebronnen en groene brandstoffen plaatsvindt.
De Rol van CO2beprijzing
Een belangrijke factor bij het versnellen van de decarbonisatie is CO2beprijzing. In tegenstelling tot de energie- en transportsectoren, waar netto-nulopties competitief beginnen te worden, ontbreken in de industrieën volledig CO2vrije productieprocessen die kosteneffectief zijn. Subsidies of mechanismen voor CO2beprijzing zijn daarom cruciaal om emissiereducties in deze moeilijk te verminderen sectoren te stimuleren.
Conclusie
Het pad naar het behalen van de doelen van het Akkoord van Parijs is vol uitdagingen maar biedt ook kansen voor innovatie en investeringen in CO2verwijderingstechnologieën. Door het opschalen van CCS- en CDR-inspanningen en het implementeren van effectieve CO2beprijzing blijft het bereiken van netto-nulemissies tegen 2050 binnen handbereik.
CO2neutraal.org
